به موقعیت این آدم ها نگاه کنید:
مرد افتاده زندان. زنش دو تا مرد رو میاره خونه. همون موقع برادر شوهرش سر می رسه. در می زنه زنه در رو باز نمی کنه. انقدر لگد می زنه به در که زن در رو باز می کنه. خونه طبقه ششمه. یکی از مردها از پنجره فرار کرده، اون یکی به پنجره آویزونه. برادر شوهر پنجره رو می بنده، دست مرد ول میشه و می افته می میره.
ازش هم میشه یه فیلم کمدی ساخت، هم تراژدی. هم به همه حق داد هم گناهکار دونست. گاهی فکر می کنم همه داستان های تراژیک ما وقتی تو یه خط خلاصه می شن خنده دارن. نکنه دیگران دارن به زندگی ما می خندن؟
رونوشت: برادران کوئن
پ ن: داستان چند روز پیش در شیراز اتفاق افتاده.
۱۰ نظر:
خدا وكيلي رونوشت برادران كوين عالي بود....فكر كنم اگه براشون بفرستي تو يه فيلمي يه جايي ازش استفاده كنند
راست کارشونه!
ouch !
چه بد! و چه خنده دار! و چه دردآور و چه چندش آور! و چه....
"گاهی فکر می کنم همه داستان های تراژیک ما وقتی تو یه خط خلاصه می شن خنده دارن"
...آره ! برای خندیدن گاهی از این روش استفاده میکنم .مخصوصا برای مرگ
"گاهی فکر می کنم همه داستان های تراژیک ما وقتی تو یه خط خلاصه می شن خنده دارن"
...آره ! برای خندیدن گاهی از این روش استفاده میکنم .مخصوصا برای مرگ
چرا " نکنه دیگران به زندگی ما میخندن" ؟
تو و این ترس ها؟
شاید منظورت اینه: " نکنه زندگی ما تراژدیه"
نمیفهمم .نمیفهمم چرا این جمله را اخرش نوشتی....
يه جوالدوز به خودم بود كه جدي نگيرم زندگي رو مرضيه جان
با نظريه ات كاملا موافقم زكريا. آره خوش به حالت ترومن. كاش ما هم يه جا به ته اين دنيا برسيم و بفهميم كه داشتند دستمون مي نداختند.
چی بگم والا !!!!
ارسال یک نظر