دیشب از فشار استرس گفتم یه فیلم هالیوودی ببینم که کمتر فسفر بسوزونه و بیشتر آدرنالین تولید کنه. تو این مدت بخاطر کرونا فیلم جدید کم اومده. یه فیلم جنگی دریایی گرفته بودم با بازی تام هنکس. داستان یه کشتی آمریکایی که تو جنگ جهانی دوم وسط طوفان باید با یه مشت دشمن بجنگه. تام هنکس کاپیتان کشتی بود و یه آشپز داشت که هر چند ساعت یه بار یه چیز خوشمزه درست می‌کرد می آورد برای کاپیتان و اون هم چون آدم وظیفه شناسی بود نمی‌خورد. نصفه شب من گشنه بودم و هر بار می‌گفتم اون پدرسگ رو بخور و نمی‌خورد. خیلی فیلم بی‌خودی بود و هیجانی هم نداشت. گفتم دیگه این فیلم آمریکاییه و باید تهش کشتی نجات پیدا کنه و این بشینه اون غذا رو بخوره ولی آخرش کشتی نجات پیدا کرد و اون پدرسگ رو نخورد. کله پدرت آمریکا.
